เทคนิคการซื้อไก่ชนพม่าวง ให้ได้ดังใจนึก

เทคนิคการซื้อไก่ชนพม่าวง ให้ได้ดังใจนึก
หลักการนี้ต้องได้รับจากประสบการณ์ตรงจากเซียนรุ่นเก่าหรือเจ็บมาเยอะ ขนาดเซียนรุ่นเดอะยังโดนมาแล้วเรื่องการซื้อไก่ชน ขนาดเราเอาไก่เราไปเช็คเอง ยังได้ไก่ไม่ดีมาเลย มีอยู่ครั้งหนึ่งผมพาลุงที่บ้านไปด้วยด้วยหวังจากประสบการณ์สายตาขั้นเทพอันโชคโชน สุดท้ายก็ได้ม้าล่อตีนเป็ดมา มันวิ่งดังต๊าบๆ เลยครับ ไหนต้อนลองมันวิ่งซะสวยแต่พอมาวิ่งจริงๆกลับยิ่งยานลงๆ วิ่งไม่สวยไม่ตลอดลอดฝั่ง ตอนไปคัดจะเอาแบบนานๆก็ไม่ได้เกรงใจคนขายกลัวไก่ช้ำ  เราลองมาหลักการเทคนิคการซื้อไก่ชนดูครับ
1. ต้องจากแหล่งที่ไว้ใจได้ มีผลงาน จากพ่อพันธุ์ที่แพง ให้ลูกดี บางตัวพ่อพันธุ์เก่งแต่ไม่ให้ลูก
2.ไปที่ซุ้มไก่ชน เล็งไปที่ไก่ที่เขากำลังจะออกชนเลยครับอันนั้นแน่นอนทางค่ายเขาคัดมาแล้วว่าออกชนได้ แต่ต้องคุยกันดีๆกันนะครับ
3.ถ้าจะซื่้้อผ่านทางเฟสบุคหรืออินเตอร์เนต ก็ต้องมีคลิปตอนตีด้วย แต่ก็นั้นแหละครับต้องดูซ้ำๆหลายๆรอบว่า ตีแบบพัดลม คือดังแต่เสียงแต่ไม่เข้าเป้าหรือไม่ บางตัวตีดังมากป๊ากๆ แต่ทำไมไก่คู่ต่อสู้หน้าไม่สบัดตามแรงเลย ดูดีๆนะครับ
4.ถ้าซื้อจากลูกไก่ตัวเล็กๆอันนี้ต้องดูที่ผลงานของพี่ๆมันเลยครับถ้าพี่มันดีจากพ่อพันธุ์ให้ลูกเก่งก็อุ่นใจไปได้บ้า่ง ที่เหลือลุ้นเอาครับ
5.ซื้อไก่ชนจากสนามไก่ชนเลยครับ อันนี้ต้องไปนั่งดูเองเลยครับ แพงหน่อยแต่ดีแน่นอนเห็นกับตา ไก่ชนที่ดีต้องไม่เกิน 2 น้ำต้องชนะแล้วครับ ถ้าปล่อยตอ หรือเก่งเจอเก่งก็ไม่น่าเกิน 3 น้ำครับ

จบแล้วครับหลักการเลือกซื้อไก่ชน ให้ได้ดั่งใจ ยังไงก็ติชมกันมาได้นะครับ พบกันบทความหน้าคร้าบ
หนึ่งจิตลิขิตฟ้า หรือจะสู้มานะตน ครับ สวัสดีครับ

เร็วเข้ามาดูวิธีวิเคารห์ไก่ชนพม่ารำวงกัน

1.ความเปรียวมีให้เห็นทุกตัว แต่ไม่ใช่เปรียวแบบกลัวคนลนลาน ขนหัวตั้งแบบนั้นใช้ไม่ได้ครับ ไก่พม่าเก่งจะเปรียวแต่เปรียวแบบนักเลง คือดุ ๆ ในตัว บางตัวเปรียวแบบขี้เล่น คือวิ่ง ๆ มอง ๆ ชำเลืองดูเราตลอด ส่วนประเภทเปรียววิ่งหน้าตั้งไม่ค่อยเห็นเก่งครับ อาจจะมีแต่น้อยเพราะคนเลี้ยงคงเบื่อประมาณนั้นครับ

ส่วนพม่าเชื่อง ๆ ไม่ค่อยเห็นเก่งครับยกเว้นพวกลูกผสม

2. หน้าตาจะออกตากลมสวยงาม ใบหน้ามักจะออกกลม ส่วนใบหน้าแหลมเล็กมักจะใจน้อยครับ สีตามาตรฐานไก่พม่าเก่ง ๆ ตาสีขาวร้อยละ 80 ครับ ตาจะสดใจมีคิ้วพอสวยงาม ประเภทตาลอย ๆ ก็มีเก่งครับแต่ใจไม่ร้อยเหมือนพวกมีคิ้วครับ

3. พวกหงอนหมูบ หงอนชี้หรือหงอนพญานาคหรือหัวจุก จะเก่งมากกว่าหงอนแบบอื่น ยกเว้นพวกลูกผสมมีหงอนหลายแบบครับ สังเกตดูพวกหงอนฑยานาคกับหงอนหมูบ และหัวจุกจะฉลากมากกว่าและมักจะออกลีลาพม่ามากกว่าหงอนแบบอื่น ซึ่งแสดงว่ามันเลือดสูง และพวกนี้มักจะถ่ายทอดสายพันธุ์ได้ดีด้วยครับ

4. พวกสีสาแข้งดำขาดำตาดำหรือขาว สีสาขาวแข้งขาวตาขาว สีกรดดู่ สีกรดแดงออกแข้งขาวอมดำอมเหลือง สีเทาโย  พวกนี้เป็นสีหลักครับ มักจะเก่งถ่ายทอดลูกได้ดี แสดงถึงสายเลือดสูงครับ

5. พวกแข้งเล็กแห้งตีเจ็บจริง ๆ ครับ พวกแข้งเปียกความเจ็บลดลง แต่พวกแข้งเล็กมักจะมีปัญหายืนดินไม่ดี กล้ามเนื้อน้อยเลี้ยงยากหน่อยนะครับ พวกแข้งใหญ่ตีหนักดีแต่ความเร็วเป็นรอง มีข้อได้เปรียบยืนดินดีเลี้ยงง่ายกว่าพวกแรก ครับ พวกแข้งมีลักษณะเด่นเหมือนตำราไทย ๆ มักตีเจ็บจริงครับ เช่นมีเกล็ดพิฆาต มีแข้งหลังเต็มนูน มีเกล็ดบัวหลังยาว ๆ ฯลฯ พวกเกล็ดเรียบ ๆ มีเหล็ดแข้งสวย ๆ นี่มักจะเก่งจริง ๆ ครับ เช่นสองแถวปัดตลอด สามแถวเป็นระเบียบ ขอให้แข้งกลมเล็ก  เดือยงาม มักจะเก่งครับ

6. พวกคางเคราก็มักจะเก่งครับ ให้ลูกออกมาคางเคราสวยงามดีหงอนไม่ฟุ่มเฟือย เวลาผสมถ้าใช้แม่เหล่าคางเคราตั้งต้นมักจะได้ไก่สวย ๆ เกร่งครับ

7. พวกอุ้งหนาชอบลงพื้นเป็นหน่อเหล่าพวกนี้มักเป็นไก่แข้งหนักครับ แต่ความเร็วเป็นรองพวกอุ้งบาง ๆ แต่อาจจะมีลำสลบ ยิ่งพวกไม่ค่อยออกตอยิ่งลำใหญ่ครับ คล้ายตำราไก่ไทย

8. พวกกล้ามเนื้อเหลว ๆ มักไม่เก่งจริงครับ จับดูถ้าเนื้อนิ่ม ๆ ก็ไปได้ชมรม นักสู้แท้มักกล้ามเนื้อดีเนื้อแน่น